මගේ සිතුවිලි

සීත මදනල සමඟ යහළුව
මහී දිනිතිය ගැන බලයි
කිමිද ඇලදොල ගං පතුලටම
මින් රළ සමඟින් කෙලි කම් කරයි

පෝය දා අර ඈත අහසේ
පායනා පුන්සඳ ලඟයි
චන්ද්‍ර මඬුලුවල සෞම්‍ය කිරණින්
නැහැවී යලි ඔබ මා ලඟයි

රුවල් ඔරුවක නැගී වරෙකක
ඈත දියඹේ සැරිසරයි
යලිත් සයුරේ නැගෙන රැල්ලක
වැදී වෙරළට ගොඩ බසියි

විහඟ කැල සමඟ එකතුව
උන්ගේ රස රහසක් අසයි
අහස පුරා අර රටා මවමින්
ලිහිණියන් සේ සැරිසරයි

මගේ සිතුවිලි මටත් නොකියා
ලොවේ සැම තැන සැරිසරයි

ලයිලා

නොසිතු වේලාවක
නොපැතූ විලසකට
පැමිණියා අවේලාවක
නොදන්වා කිසිකෙනෙකුට

චණ්ඩ විය ඔබ
රුදුරු විය ඔබ

ඇසිල්ලක පමාවක්
නොඉවසු ඔබ

දයාවක් නොදක්වාම
නපුරු ගතියම පාමින්

අඳුරු කරවිය
අපේ ජීවිත
සුනුවිසුනු විය
අපේම පැතුමන්

අමාවක සඳ

නිශායම අහස් ගැබ
සිසාර නෙත් යොමා
මගේ සඳවතිය ඔබ
දැන් එතැයි මඟ බලා

නෙතු පියන් නොසෙල්වා
පමාවන් නොඉවසිලිව
බලා සිටියා මම
නිදිවරා රැය පුරා

අමාවක අදුරු ගැබ
එකළු නොවන බව දනිත්
රවටමින් මගේ සිත
මග බලයි තවම මම