තරුණ ජවය සිත දැඩි කර තබා ගෙන
සිය දිවි නොතකමින් මවු බිම පලමු කොට
දෙපා නැමැද යුතුකම් ඉටු කරන්නට
ගියා පුතුන් රට රැකුමට පෙර මඟට
රුපු අවි නසා ජය කෙහෙලිය නංවාම
කිතු ගොස පැතිරුණා නුඹ ගිය හැම පාර
කළුවර රැයක සඳ අවරට ගිය පැයක
සැඟව ගියේ කොහේ ද පුතු නොකියාම
නෙතඟින් ගැලු කඳුලුත් වියැලිලා අද
දෙපයේ වාරු නැත තව මඟ බලාගෙන
ඉඳිකඩ ගෙපැල වන රොදකින් වසාගෙන
තවමත් මඟ බලයි පුතු එන වේලාවට
රූපය නැතත් නුඹෙ නාමය වැජඹෙනවා
ගුණ නැණ ලබා නුඹ පුතු අද ලොකු වෙනවා
කුසගිණි නිවා දරු පවුලත් සැනහෙනවා
ඒ පින නිසා පුතු මතු නිවනට යනවා